ส่วนประกอบ 1.2 คูณ 10 ยกกำลัง 12 ชิ้น

คำจำกัดความอย่างสั้นๆ ของชีวิตที่ควรจะเป็นคือ ชีวิตถูกสร้างจากอารมณ์ และอารมณ์ของชีวิตขึ้นอยู่กับความรู้สึก การควบคุมอารมณ์จะเป็นไปได้ก็โดยใช้วิธีการทางความรู้สึกเท่านั้น

ตัวอย่าง คนที่รู้สึกกระหาย ความกระหายคือความอยากหรือความปรารถนาที่จะดื่ม เพื่อให้บรรลุความอยากหรือความปรารถนานี้ ความรู้สึกจะนำเราไปยังน้ำ ความรู้สึกบอกเราว่าน้ำนี้อุ่น เย็นหรือเหมาะต่อการดื่ม หรือไม่ความกระหายถูกดับลงด้วยการดื่มน้ำ และความรู้สึกเป็นผู้พิสูจน์ชนิดของน้ำ ความหิวก็เป็นความปรารถนาเช่นเดียวกับความกระหาย การรักใครสักคนเป็นความปรารถนา การได้รับความรักจากใครบางคน คืออีกความปรารถนาหนึ่งเมื่อความต้องการและความปรารถนาเหล่านี้ถูกรวบเข้าด้วยกัน ก็จะเรียกรวมกันว่าชีวิต

การวิเคราะห์ความต้องการและความปรารถนาเหล่านี้ เปิดเผยว่า ทุกความปรารถนาแตกต่างกัน เพราะปริมาณที่แตกต่งกันเป็นผู้ควบคุมความต้องการ และความปรารถนาที่ไม่เหมือนกันนี้ ความแตกต่างของปริมาณที่ทำหน้าที่อยู่ในความต้องการและ ความปรารถนาที่ต่างกันนั้น ทำให้เกิดความแตกต่างในธรรมชาติของความต้องการปริมาณที่ทำหน้าที่อยู่ในความกระหาย ไม่เหมือนกับที่มีอยู่ในความหิว ซึ่งเป็นเหตุผลที่วา ความหิวไม่สามารถสนองความพึงพอใจได้ด้วยการดื่มน้ำ หรือความกระหายไม่อาจดับได้ด้วยการกินอาหาร

ความรู้สึกจะบ่งความต้องการแต่ละอย่างแยกจากกัน ความปรารถนาประการหนึ่งของชีวิตคือความรัก ความรักโดยรวมคือความปรารถนาที่หากไม่มีเสียแล้วชีวิตจะยังคงไม่สมบูรณ์ อารมณ์แห่งความรักถูกแยกประเภทต่างหากโดยความรู้สึกของเรา ตัวอย่างเช่น สิ่งที่บอกว่าผู้หญิงคนนี้คือภรรยาของเรา เด็กผู้หญิงคนนั้นคือ ลูกสาวของเรา และสตรีอีกคนหนึ่งที่ต้องได้รับความเคารพคือ มารดาของเราคือความรู้สึก เมื่อความรักถูกนำมาพิจารณา สิ่งที่มาสู่จิตใจของเราคือ ความรักเป็นความปรารถนาต่อคนบางคน แต่เมื่อเราพยายามรู้สึกถึงความรักต่อใครคนหนึ่ง ความรู้สึกได้

สร้างเงาแห่งความต้องการเกี่ยวกับความปรารถนาต่อผู้นั้นขึ้นมา สำหรับผู้ชายแล้ว อย่างไรเสียผู้หญิงก็ยังคงเป็นผู้หญิง แต่ความรู้สึกได้แยกสถานะต่างๆ ของผู้หญิงออกจากกัน ความรู้สึกบอกเขาว่า ผู้หญิงคนนี้คือมารดา ผู้หญิงคนนั้นควรจะต้องได้รับการปฏิบัติในฐานะภรรยา ผู้หญิงอีกคนหนึ่งควรได้รับการดูแลในฐานะน้องสาว และผู้หญิงคนโน้นจะต้องได้รับการเอาใจใส่ในฐานลูกสาว เช่นกันสำหรับผู้หญิง อย่างไรเสียผู้ชายก็ยังคงเป็นผู้ชาย แต่ความรู้สึกของเธอระบุว่า ผู้ชายคนไหนเป็นสามี ลูกชาย บิดา และพี่ชายน้องชาย โดยที่ผู้ชายและผู้หญิงมีความปราถนาที่ร่วมกันและเหมือนกัน แต่ความรู้สึกบอกเราว่า แม้ในความปรารถนาร่วมกัน ก็มีกฎเกณฑ์ที่จะต้องได้รับการสังเกต

สิ่งที่ตั้งใจจะอธิบายคือ ชีวิตมนุษย์วางอยู่บนพื้นฐานของหลักการ 2 ประการ ประการหนึ่ง คือ เสื้อผ้าอาภรณ์ อีกประการหนึ่งคือ ความรู้สึก ตราบที่ยังคงอยู่ในกรอบของอารมณ์มนุษย์ไม่มีความแตกต่างใดๆ จากสัตว์ แต่เมื่ออารมณ์เหล่านี้ ได้รับความเข้าใจและรวบรวมไว้ด้วยความช่วยเหลือของความรู้สึกในความเป็นมนุษย์ ดังนั้น มนุษย์ก็จะมีความแตกต่างจากสัตว์ บางคนอาจกล่าวว่า สัตว์ก็มีความรู้สึก ดังนั้น สัตว์จึงมีลักษณะเฉพาะนี้ร่วมกับมนุษย์ แต่ความรู้สึกของมนุษย์กับสัตว์มีความแตกต่างระหว่างกัน ตัวอย่างเช่น แพะ หรือ วัวไม่อาจอธิบายความหมายของข้อมูลความรู้สึกให้ได้ ความรู้ของวัวมีความจำกัดที่จะสนองตอบต่อความปรารถนาซึ่งจำเป็นต่อการดำรงชีวิตอยู่เท่านั้น สัตว์รู้เพียงว่า น้ำดับกระหายและพืชผักบรรเทาความหิว สัตว์ไม่มีความสนใจว่า น้ำที่ดื่มและหญ้าที่กินเป็นของใคร อารมณ์จะพลุ่งพล่านขึ้นและมุ่งตรงไปสู่การ บรรลุ เพื่อที่ชีวิตจะได้ธำรงรักษาความปรารถนาไว้เท่านั้น ขณะที่มนุษย์มีความแตกต่างออกไปคือ เมื่อมีความต้องการให้สมความปรารถนา ความรู้สึกสำนึกจะนำทางไปยังวิธีการที่ความต้องการนี้จะถูกทำให้พึงพอใจอย่างยิ่ง

โดยที่ได้รับความรู้พิเศษในเรื่องความรู้สึก ดังนั้น มนุษย์จึงมีความแตกต่าง และเหนือสิ่งถูกสร้างอื่น ความแตกต่างนี้เองที่ให้มนุษย์ได้รับเงื่อนไขในการปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ต่างๆ

สิ่งนี้ทำให้พิสูจน์ได้อย่างชัดเจนว่า ความต้องการและปรารถนาในการรักษาชีวิตไว้ เป็นสิ่งที่เหมือนกันในสิ่งถูกสร้างทุกชนิด มนุษย์ แพะ และแมวล้วนมีความรู้สึกหิวกระหาย ฯลฯ อย่างเท่าเทียมกัน และทั้งหมดก็ต้องต่อสู้ดิ้นรนเพื่อให้ได้รับความต้องการทางกายภาพนี้ เพียงแต่มนุษย์รู้เกี่ยวกับความต้องการและความรู้สึกตามธรรมชาติ และความรู้นี้เป็นสาเหตุแท้จริงที่มนุษย์เหนือกว่าสิ่งถูกสร้างขึ้น การมีความรู้เกี่ยวกับความรู้สึกคือจุดเริ่มต้นของการเดินทางบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ

ส่วนประกอบ 1.2 พันล้านชิ้นซึ่งทำหน้าที่อยู่ในตัวมนุษย์ ส่วนประกอบเหล่านี้บางส่วนทำหน้าที่สร้างและความควบคุมความรู้สึก และบางส่วนยังคงยุ่งอยู่กับการสร้างอารมณ์ พระเจ้าผู้ทรงสูงส่งได้มอบความรู้นี้แก่มนุษย์ นั่นคือ ถ้าเขาต้องการก็สามารถรู้วิธีการที่ส่วนประกอบเหล่านี้ได้รับการติดตั้งอยู่ภายในจักรกลที่น่าทึ่ง และวิธีที่จักรกลนี้สร้างอารมณ์และความรู้สึกขึ้น เมื่อพิจารณาแล้วอารมณ์และความรู้สึกของมนุษย์และสัตว์อื่นมีความเหมือนกัน เพียงแต่เกี่ยวกับดังกล่าวแพะหรือสัตว์ชนิดอื่นใด ไม่มีศักยภาพที่จะเข้าใจการทำงานและกระบวนการที่ส่วนประกอบของเครื่องจักรนี้ สร้างความรู้สึกและอารมณ์ได้ และถ้ามนุษย์ยังคงเป็นเช่นแพะ คือไม่รู้เกี่ยวกับการทำงานของระบบสุริยะขนาดจิ๋วที่ทำหน้าที่อยู่ในตัวเขาแล้ว ดังนั้น มนุษย์ก็ไม่สามารถเอาชนะหมาแมว ได้ในทุกกรณี เพราะเมื่อสุนัขรู้สึกหิว ก็จะกินสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนอิ่มแปล้ และหายหิว มนุษย์ก็ทำเช่นเดีวกันด้วยการดื่มน้ำ มนุษย์ก็ทำเช่นเดียวกันเมื่อกระหาย มนุษย์มีความรู้สึกรักใคร่เอ็นดูลูกเล็กๆ ของตน เลี้ยงดูลูกๆ ให้เมื่อมีความหิว เมื่อหนูรู้สึกกระหายจะดับกระหายเจริญเติบโตขึ้นมา ให้การอบรมบ่มนิสัย และดูแลเอาใจใส่พวกเขามากเท่าที่เป็นไปได้ เฉกเช่นเดียวกับสัตว์อื่นๆ

แมวก็รักลูกเหมียวของมัน ให้นมดูแล และฝึกฝนลูกด้วยการสอนวิธีการต่างๆ ในการหาเหยื่อและการดำรงชีวิต เหมือนมนุษย์เช่นเดียวกัน

ตามศาสตร์แห่งจิตวิญญาณ ถ้ามนุษย์เพิ่งแต่ดำเนินบทบาทในชีวิต ซึ่งแมวก็ปฏิบัติเช่นเดียวกันแล้ว มนุษย์ก็ไม่อาจได้รับการประกาศว่า มีความสูงส่งกว่าแมวได้ มนุษย์มีความสูงส่งกว่าสัตว์อื่นทั้งหมด เพียงเพราะความเป็นจริงที่พระเจ้าผู้ทรงสูงส่ง ทรงประทานความรู้ในจักรกลที่ติดตั้งอยู่ภายในหรือคอมพิวเตอร์ในตัวเขา ถ้ามนุษย์เขลาหรือไม่รู้จักตัวเองแล้ว ชีวิตมนุษย์ก็เท่าเทียมกับสัตว์